"Σε έναν κόσμο όπου από την αρχή του χρόνου είχε επικρατήσει ο κακός σπόρος του Κάιν, εμφανίζονταν κατά καιρούς αιθέρια πλάσματα από την αγέννητη γενιά του Άβελ, που ήταν γραφτό τους να χάνονται νωρίς, φαντάσματα της ιστορίας που δεν πατούσαν στη γη, αλλά γλιστρούσαν χωρίς τριβή πάνω σε ένα λεπτό στρώμα αέρα, πριν σβήσουν βιαστικά και τελείως αθόρυβα, σαν ουράνιο τόξο καλοκαιρινής μπόρας." Τον Ιούνιο του 1961 οι μαθητές της όγδοης τάξης του γυμνασίου Καλαμαριάς χωρίζουν, για να ακολουθήσουν τα μονοπάτια της ζωής. Σαράντα δύο χρόνια μετά, εξηντάρηδες πια, θα συναντηθούν ξανά, για να κάνουν μια αναδρομή στα περασμένα και μια νέα αρχή. Το μυθιστόρημα αυτό είναι τόσο πραγματικό όσο η ζωή του κάθε ανθρώπου. Περιέχει την ευγνωμοσύνη για τα θαυμαστά αλλά και την οργή για τα παράλογα του κόσμου. Το καλό και το κακό, ο Άβελ και ο Κάιν, παλεύουν σχεδόν σε κάθε σελίδα του βιβλίου. "Το χαμόγελο του Άβελ" έρχεται να δηλώσει ότι, σε πείσμα της απώλειας και του θανάτου των πάντων, αξίζει να ζει κανείς.
Σημείωση: Εδώ συζητάμε γενικά για το βιβλίο, δεν είναι ο χώρος τής βαθμολόγησης ή της κριτικής μας για το βιβλίο.
Η σύνδεση με το λογαριασμό σας στο Facebook είναι ασφαλής. Θα σας ζητηθεί να εξουσιοδοτήσετε το Bookia. Η εξουσιοδότηση που θα δώσετε στο Bookia θα χρησιμοποιηθεί μόνον για την παροχή των υπηρεσιών προσωπικά σε εσάς και πάντα με τη δική σας άδεια.